Czym jest zaćma korowa? Jest ona jednym z typów katarakty, charakteryzującym się zamgleniem soczewki oka, które zaczyna się na jej obwodzie i stopniowo przesuwa się ku środkowi. W miarę postępu choroby konieczne może być leczenie operacyjne, które polega na usunięciu zmętniałej części oka i zastąpieniu jej sztucznym implantem. Wczesna diagnoza i leczenie są istotne dla zachowania dobrego widzenia i jakości życia pacjentów z zaćmą korową.
Poznaj różne typy zaćmy
Istnieje kilka typów zaćmy, które różnią się przyczynami, objawami oraz lokalizacją zmętnień w soczewce. Wyróżniamy między innymi zaćmę jądrową, zaćmę podtorebkową tylną oraz zaćmę korową, której przyjrzymy się bliżej w tym wpisie.
Zaćma korowa wpływa na widzenie w różny sposób, w zależności od umiejscowienia zmętnień w soczewce. Jeżeli znajdują się one na osi widzenia, prowadzi do znaczącego upośledzenia wzroku. Pacjenci z zaćmą korową często skarżą się na oślepianie przez światła samochodów w nocy oraz mogą doświadczać dwojenia obrazu. Jeśli zmętnienia są natomiast w pobliżu obwodu soczewki, mogą początkowo nie dawać żadnych objawów.
Zaćma korowa oka – przyczyny
Przyczyny zaćmy korowej są różnorodne. Głównym czynnikiem jej rozwoju jest proces starzenia się organizmu. Wraz z wiekiem soczewka oka stopniowo traci swoją przezroczystość, co prowadzi do zmniejszenia kontrastu i ostrości widzenia.
Do jej zmętnienia mogą również prowadzić stany zapalne błony naczyniowej oka. Z kolei poważne urazy oczu powodują zmiany w strukturze soczewki, które mogą przyczynić się do powstania zaćmy korowej. Choroby ogólnoustrojowe (takie jak cukrzyca) czy stosowanie niektórych leków (na przykład sterydów) są kolejnymi istotnymi czynnikami ryzyka.
Niektóre przypadki zaćmy korowej mogą mieć podłoże genetyczne. Oprócz czynników dziedzicznych zakażenia występujące w okresie noworodkowym mogą również przyczyniać się do jej powstania. Infekcje takie jak różyczka, świnka czy toksoplazmoza, jeśli są obecne u matki w czasie ciąży, mogą przeniknąć do rozwijającego się płodu, wpływając negatywnie na rozwój jego narządu wzroku.
Zaćma korowa – objawy
W początkowej fazie może ona nie powodować żadnych zauważalnych objawów. W miarę postępu choroby i pojawienia się zmętnień w centralnej części soczewki stają się one bardziej wyraźne i uciążliwe. W zaawansowanym stadium zaćmy korowej ostrość widzenia znacznie spada. Nienaturalne rozszczepienie światła, które może być widoczne jako halo lub aureola, jest często pierwszym poważnym sygnałem, że zaćma korowa się rozwija.
Jak wygląda diagnoza zaćmy korowej?
Diagnostyka zaćmy korowej oka rozpoczyna się od kompleksowego badania okulistycznego, które jest niezbędne do dokładnego rozpoznania tej choroby. Charakteryzuje się ona specyficznymi zmętnieniami, które przypominają szprychy i zaczynają się od obwodu soczewki, stopniowo przesuwając się w kierunku jej centrum. Aby lepiej zobaczyć te zmiany, pacjentowi podaje się krople do oczu, które tymczasowo rozszerzają źrenice, co pozwala na dokładniejszą analizę soczewki i innych struktur oka.
Metoda leczenia zaćmy korowej
Leczenie zaćmy korowej najczęściej odbywa się poprzez operacyjne usunięcie zmętniałej soczewki metodą fakoemulsyfikacji. Po zadziałaniu znieczulenia chirurg wykonuje małe nacięcie w oku, zwykle o wielkości do 3 mm. Przez nie wprowadza narzędzie, które służy do rozdrobnienia zmętniałej soczewki za pomocą ultradźwięków. Jej fragmenty są następnie odsysane przy użyciu specjalnego urządzenia. Po jej usunięciu chirurg wszczepia nową, sztuczną soczewkę wewnątrzgałkową.
Cały proces operacji zaćmy trwa około 20 minut. Po zabiegu pacjent spędza około godzinę na obserwacji, aby upewnić się, że wszystko przebiega prawidłowo. Fakoemulsyfikacja jest skuteczną metodą, która znacząco poprawia jakość widzenia pacjentów cierpiących na zaćmę korową.
